متن کتاب روضه های استاد فاطمی نیا/امام حسين و ياران عليهم السلام (9)
امام حسين و ياران عليهم السلام (9)
من امروز در مجلس ظهر به دوستان يك چيزى گفتم . گفتم كه اولين مجلس ماه مبارك رمضان ، بايد چه توسلى پيدا كنيم ؟ اين انديشه و عقيده ام است . از آن طرف ، نگاه مى كنيم كه تمام اينها را ما از مولايمان ابى عبدالله عليه السلام داريم . اگر اين نهضت ابى عبدالله عليه السلام نبود نهضت مولايمان نبود ما اصلا معارفى نداشتيم . از آن طرف اول كسى كه در نهضت اين آقا شهيد شد. اول كسى كه در راه اين آقا شهيد شد مولايمان حضرت مسلم بن عقيل بود. اول مجلس را هميشه توسل به اين آقا پيدا مى كنيم كه كرامت و معجزات عجيبى دارد. ان شاء الله اگر فرصت بود بعدها نمونه هايى عرض مى كنم كه شفاعت اين آقا خيلى زياد است . من نمى دانم . اسرار اهل بيت را ما نمى فهميم . بارها به دوستان گفتم كه اگر پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمود: مسلم ، در راه قرآن شهيد شد درست بود. در راه اسلام شهيد شد درست بود. در راه دفاع از حريم امام زمانش شهيد شد درست بود. اما اين عبارت ها را رد كرد. وقتى كه حضرت مسلم عليه السلام كودك بد يا اصلا در دنيا نبوده ، پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نشسته و جلسه فوق العاده برايش گذاشتند. فرمود: يا على ! برادرت عقيل را دو جور دوست مى دارم .يكى اين كه خودم او را دوست مى دارم و يكى اينكه ابوطالب او را دوست داشت . شما عبارت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را ببينيد: (حبا له و حبا لحب ابى طالب له ) (41) حضرت ابوطالب عليه السلام اين قدر مرد بزرگى بود كه محبت او را پيغمبر الگو قرار داد . نقطه عطف قرار داد. اين به طفيل عقيل است . بقيه اش معجزه است يعنى آقايان ! اخبار از غيب است . حضرت مسلم يا نبود يا بچه بود. ولى نمى دانم چه سرى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دست روى يك چيز حساسى مى گذارد. و ما اگر اهل فكر باشيم يك چيزهايى از اينجا مى فهميم . مى فرمايد: (و ان ولده لمقتول فى محبة ولدك يا على ) اين فرزند عقيل ، يعنى حضرت مسلم ، در محبت فرزند تو كشته مى شود. (تدمع عليه عيون المؤ منين ؛ چشم مؤ منين براى آن مسلم گريه مى كند و تصلى عليه الملائكة المقربين ) ملائكه مقرب خدا براى او درود و تهنيت مى فرستند. اين ديگر در عظمت آن آقا بس است . ما بيشتر از اين عقلمان نمى رسد. اما نسبت به عظمت ايشان ، مصائب و گرفتارى و مصيبت هم خيلى بزرگ است . خيلى ، جانمان به قربان اين شهيد مظلوم .
من چند بيت ترجمه مى كنم كه مصيبت ما اين باشد. اميدوارم كه اين آقا در اول مجلسمان اسمش را برديم و او را شفيع قرار داديم نزد خدا ان شاء الله شفيع ما باشد. اميدوارم همان گونه كه مى دانم و در سر يك فرصت هايى خواهم گفت كه يك شفاعت خيلى سريع و موثرى دارد؛ شفاعتمان بكند. در طول ماه مبارك رمضان از عنايت اين ماه بهره مند شويم . يا وجيها عند الله اشفع لنا عندالله . آقا ما تو را شفيع قرار داديم علامه سيد باقر حلى نجفى ، شعرى در مورد آقا گفته كه احدى به مانند او بالقطع و اليقين نگفته است . من گفتم ابيات تندى دارد آن ابيات تندش را من هميشه حذف مى كنم چون عادت ندارم مصيبت بى پرده و مكشوف بخوانم . اين عادت در بنده نيست اين سيد باقر خطاب به حضرت مسلم مى كند مى گويد: سقطك دما يابن عم الحسين مدام شيعتك اى پسر امام حسين ! اى حضرت مسلم ! شيعيان برايت خون گريه كردند. نه اين است كه يك جلسه مى گيرند و گريه مى كنند. اشك نثارت مى كنند. چرا؟ مگر مصيبت تو چيست ؟ كه اينها اينطور گريه مى كنند؟ مى گويد امام زمان در منزل خودت ذكر مصيبت مى كنيم از تو بايد خجالت بكشيم مى گويد: براى اينكه در دم شهادت ، كاسه آب براى تو آوردند، نتوانستى آب بخورى . بلكه دندان هاى مباركت در آن كاسه فرو ريخت . گفتم كه بيتهاى تندش را انداختم . يك بيت بسيار لطيف دارد من شايد تا حالا 20 30 دفعه اين بيت را در خاطرم خطور دادم ، ديدم منقلبم مى كند.
خدا ان شاء الله شهداى عزيزمان را با شهداى كربلا محشور بفرمايد. امام عزيزمان را ان شاء الله بر درجاتش بيفزايد . خانواده هاى محترم شهيد مى دانم كه در مجلس ما هستند. شهيد، يك مطلب عجيبى است . شهيد از عقل ما خارج است . اين را بدانيد. خاطر جمع باشيد. ما اين شهيدان را نشناختيم . فقط اين مقدار اميدواريم كه پيش اينها روسياه نشويم و اينها روز قيامت شفيع ما بشوند ان شاء الله . دست ما را بگيرند. اين شهدا عجيب بودند. رفتند و رسيدند به درجاتى كه من طلبه چندين هزار كتاب دور و برم است خدا شاهد است نمى دانم به اندازه انگشت يكى از اين بچه ها خواهم شد يا نه . رفتند رسيدند به مقصدشان اگر يك وقت در خيابان ديدى يك نفر بد حجاب است نگو پس شهيد ما چى ؟ شهيد تو كار خودش را كرد. اين حرف را نزن ! يك وقت اگر ديدى كه در فلان جا بدى مى كنند، فلان آدم جواب سر بالا مى دهد و آن يكى چه و... هيچ وقت شهيدت را به رخ نكش ! شهيدت راضى نيست . او به جائى رسيد كه از عقل من و تو خارج است . او كار خودش را كرد، اين هم كه كوتاهى مى كند روز قيامت پيش آن شهيد روسياه مى شود. او مى داند و خدا. حالا! حرف زياد است . خلاصه يك شهيد كه به شهادت مى رسد. اول صداى نوحه يك زن برايش بلند مى شود آن زن كى است ؟ يا مادرش ، يا خواهرش ، يا دخترش و يا همسرش است . اينجا شاعر به اين مطلب اشاره مى كند و مى گويد: اتقضى و لم تبكك الباكيان . آقا تو كشته شوى . صداى نوحه يك زن برايت بلند نشود. يعنى تو اين قدر غريب بودى .
اين بيت را دقت كنيد چقدر لطيف است .اتقضى و لم تبكك الباكيان
اما لك فى المصر من نائحه ؟
آيا در آن شهر، يك زن نوحه گر نبود. مى گويد بله ! بهتر كه نبوده ! چون تو بالاتر از اين هستى كه زنان نوحه گر كوفه برايت نوحه گرى كنند. عوضش اين جبران شد. كجا جبران شد؟ زن نوحه گر كوفه كيه ؟ دختر على عليه السلام برايت گريه كرد. دختران امام حسين عليه السلام برايت گريه كردند. هاشميات ، فاطميات .
من امروز در مجلس ظهر به دوستان يك چيزى گفتم . گفتم كه اولين مجلس ماه مبارك رمضان ، بايد چه توسلى پيدا كنيم ؟ اين انديشه و عقيده ام است . از آن طرف ، نگاه مى كنيم كه تمام اينها را ما از مولايمان ابى عبدالله عليه السلام داريم . اگر اين نهضت ابى عبدالله عليه السلام نبود نهضت مولايمان نبود ما اصلا معارفى نداشتيم . از آن طرف اول كسى كه در نهضت اين آقا شهيد شد. اول كسى كه در راه اين آقا شهيد شد مولايمان حضرت مسلم بن عقيل بود. اول مجلس را هميشه توسل به اين آقا پيدا مى كنيم كه كرامت و معجزات عجيبى دارد. ان شاء الله اگر فرصت بود بعدها نمونه هايى عرض مى كنم كه شفاعت اين آقا خيلى زياد است . من نمى دانم . اسرار اهل بيت را ما نمى فهميم . بارها به دوستان گفتم كه اگر پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمود: مسلم ، در راه قرآن شهيد شد درست بود. در راه اسلام شهيد شد درست بود. در راه دفاع از حريم امام زمانش شهيد شد درست بود. اما اين عبارت ها را رد كرد. وقتى كه حضرت مسلم عليه السلام كودك بد يا اصلا در دنيا نبوده ، پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نشسته و جلسه فوق العاده برايش گذاشتند. فرمود: يا على ! برادرت عقيل را دو جور دوست مى دارم .يكى اين كه خودم او را دوست مى دارم و يكى اينكه ابوطالب او را دوست داشت . شما عبارت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را ببينيد: (حبا له و حبا لحب ابى طالب له ) (41) حضرت ابوطالب عليه السلام اين قدر مرد بزرگى بود كه محبت او را پيغمبر الگو قرار داد . نقطه عطف قرار داد. اين به طفيل عقيل است . بقيه اش معجزه است يعنى آقايان ! اخبار از غيب است . حضرت مسلم يا نبود يا بچه بود. ولى نمى دانم چه سرى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دست روى يك چيز حساسى مى گذارد. و ما اگر اهل فكر باشيم يك چيزهايى از اينجا مى فهميم . مى فرمايد: (و ان ولده لمقتول فى محبة ولدك يا على ) اين فرزند عقيل ، يعنى حضرت مسلم ، در محبت فرزند تو كشته مى شود. (تدمع عليه عيون المؤ منين ؛ چشم مؤ منين براى آن مسلم گريه مى كند و تصلى عليه الملائكة المقربين ) ملائكه مقرب خدا براى او درود و تهنيت مى فرستند. اين ديگر در عظمت آن آقا بس است . ما بيشتر از اين عقلمان نمى رسد. اما نسبت به عظمت ايشان ، مصائب و گرفتارى و مصيبت هم خيلى بزرگ است . خيلى ، جانمان به قربان اين شهيد مظلوم .
من چند بيت ترجمه مى كنم كه مصيبت ما اين باشد. اميدوارم كه اين آقا در اول مجلسمان اسمش را برديم و او را شفيع قرار داديم نزد خدا ان شاء الله شفيع ما باشد. اميدوارم همان گونه كه مى دانم و در سر يك فرصت هايى خواهم گفت كه يك شفاعت خيلى سريع و موثرى دارد؛ شفاعتمان بكند. در طول ماه مبارك رمضان از عنايت اين ماه بهره مند شويم . يا وجيها عند الله اشفع لنا عندالله . آقا ما تو را شفيع قرار داديم علامه سيد باقر حلى نجفى ، شعرى در مورد آقا گفته كه احدى به مانند او بالقطع و اليقين نگفته است . من گفتم ابيات تندى دارد آن ابيات تندش را من هميشه حذف مى كنم چون عادت ندارم مصيبت بى پرده و مكشوف بخوانم . اين عادت در بنده نيست اين سيد باقر خطاب به حضرت مسلم مى كند مى گويد: سقطك دما يابن عم الحسين مدام شيعتك اى پسر امام حسين ! اى حضرت مسلم ! شيعيان برايت خون گريه كردند. نه اين است كه يك جلسه مى گيرند و گريه مى كنند. اشك نثارت مى كنند. چرا؟ مگر مصيبت تو چيست ؟ كه اينها اينطور گريه مى كنند؟ مى گويد امام زمان در منزل خودت ذكر مصيبت مى كنيم از تو بايد خجالت بكشيم مى گويد: براى اينكه در دم شهادت ، كاسه آب براى تو آوردند، نتوانستى آب بخورى . بلكه دندان هاى مباركت در آن كاسه فرو ريخت . گفتم كه بيتهاى تندش را انداختم . يك بيت بسيار لطيف دارد من شايد تا حالا 20 30 دفعه اين بيت را در خاطرم خطور دادم ، ديدم منقلبم مى كند.
خدا ان شاء الله شهداى عزيزمان را با شهداى كربلا محشور بفرمايد. امام عزيزمان را ان شاء الله بر درجاتش بيفزايد . خانواده هاى محترم شهيد مى دانم كه در مجلس ما هستند. شهيد، يك مطلب عجيبى است . شهيد از عقل ما خارج است . اين را بدانيد. خاطر جمع باشيد. ما اين شهيدان را نشناختيم . فقط اين مقدار اميدواريم كه پيش اينها روسياه نشويم و اينها روز قيامت شفيع ما بشوند ان شاء الله . دست ما را بگيرند. اين شهدا عجيب بودند. رفتند و رسيدند به درجاتى كه من طلبه چندين هزار كتاب دور و برم است خدا شاهد است نمى دانم به اندازه انگشت يكى از اين بچه ها خواهم شد يا نه . رفتند رسيدند به مقصدشان اگر يك وقت در خيابان ديدى يك نفر بد حجاب است نگو پس شهيد ما چى ؟ شهيد تو كار خودش را كرد. اين حرف را نزن ! يك وقت اگر ديدى كه در فلان جا بدى مى كنند، فلان آدم جواب سر بالا مى دهد و آن يكى چه و... هيچ وقت شهيدت را به رخ نكش ! شهيدت راضى نيست . او به جائى رسيد كه از عقل من و تو خارج است . او كار خودش را كرد، اين هم كه كوتاهى مى كند روز قيامت پيش آن شهيد روسياه مى شود. او مى داند و خدا. حالا! حرف زياد است . خلاصه يك شهيد كه به شهادت مى رسد. اول صداى نوحه يك زن برايش بلند مى شود آن زن كى است ؟ يا مادرش ، يا خواهرش ، يا دخترش و يا همسرش است . اينجا شاعر به اين مطلب اشاره مى كند و مى گويد: اتقضى و لم تبكك الباكيان . آقا تو كشته شوى . صداى نوحه يك زن برايت بلند نشود. يعنى تو اين قدر غريب بودى .
اين بيت را دقت كنيد چقدر لطيف است .اتقضى و لم تبكك الباكيان
اما لك فى المصر من نائحه ؟
آيا در آن شهر، يك زن نوحه گر نبود. مى گويد بله ! بهتر كه نبوده ! چون تو بالاتر از اين هستى كه زنان نوحه گر كوفه برايت نوحه گرى كنند. عوضش اين جبران شد. كجا جبران شد؟ زن نوحه گر كوفه كيه ؟ دختر على عليه السلام برايت گريه كرد. دختران امام حسين عليه السلام برايت گريه كردند. هاشميات ، فاطميات .
لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم
+ نوشته شده در ۱۳۹۲/۰۲/۲۰ ساعت 9:36 توسط جهت رفع کسالتم از دوستان التماس دعا دارم
|