امام موسى بن جعفر عليه السلام

السلام عليك يا سيدى باب الحوائج يا موسى بن جعفر الكاظم
امروز توسل ما به آقايمان موسى بن جعفر عليه السلام است . اينجا هم در خانه منسوب به فرزندش به آقا متوسل مى شويم . (صلوات الله عليك يا باب الحوائج ).
دعبل خزاعى شاعر بسيار برومند و مقتدرى است . قصيده طولانى سروده بود در مظلوميت اهل بيت عليه السلام . عجيب است من ديدم كه حتى سنى هاى متعصب هم اين قصيده را دوست دارند. ياقوت حموى سنى بسيار متعصبى است ولى در مورد اين قصيده مى نويسد كه فهذه القصيدة من اسنى المدائح مى فرمايد: اين قصيده از بالاترين قصيده هاست . معروف است اين قصيده بعنوان قصيده مدارس آيات معروف است و گاهى مى گويند تائيه دعبل . شرح هاى زيادى برايش نوشته شده است و علما خيلى به آن توجه كردند.
دعبل ، خدمت حضرت امام رضا عليه السلام آمد كه قصيده خود را عرض ‍ كند. مى گويد: يابن رسول الله ! اجازه مى دهيد من اين قصيده را مطرح كنم كه اول شما آن را بشنويد؟
يادتان باشد عزيزان ، خواهران ، برادران ، اين نكته را به خاطر بسپاريد كه در مورد اهل بيت عليه السلام هر چه عزادارى بشود، صاحب عزادارى وجود نازنين صديقه طاهره است عليها السلام . چون مادر است . فلذا دعبل تمام قصيده خود را به حضرت عليها السلام خطاب كرد. تا دهانش را باز كرد و اسم مخاطب قصيده را آورد، صداى ناله حضرت رضا عليه السلام هم بلند شد.اءفاطم لو خلت الحسين مجدلا
و قد مات عطشانا بشط فرات

دختر پيغمبر! كربلا نبودى . كربلا حسينت را با لب تشنه شهيد كردند. بيت بعدى خيلى تند است . از امام زمان عليه السلام بايد شرمنده شوم .گفت :اذا للطمت الخد فاطم عنده
و اجريت دمع العين فى الوجنات .

دختر پيغمبر! اگر كربلا بودى سيلى به صورت خود مى زدى . و اشك از ديدگان جارى مى ساختى . قصيده را ادامه داد تا رسيد به يك نام كه صداى ناله حضرت رضا عليه السلام باز بلند شد. چى گفت ؟
و قبر ببغداد لنفس زكية .
دختر پيغمبر! يكى از نور ديده هاى تو در بغداد است و آن هم باب الحوائج موسى بن جعفر عليه السلام است .
جان ما به قربانت اى آقا! خدايا قسمت كن برويم عرض ادب بكنيم . اين باب الحوائج را زيارت بكنيم .
حضرت وقتى كمى آرام شد مطلبى فرمود كه غير از اين كه اين مرثيه و مصيبت است شيعيان عزيز دقت بفرمائيد كه در عين حال معجزه هم هست . چون علم امامت است . فرمود: دعبل ! آيا دو بيت بر ابيات تو الحاق نكنم ؟ عرض كرد: بله يابن رسول الله ! فرمود: بعد از اين به مادرمان بگو! (و قبر بطوس يا لها لمصيبة ) خانم ! يكى از نور ديده هاى شما در خراسان است . عرض كرد: يابن رسول الله ! من در خراسان از شما عزيزان كسى را نمى شناسم . فرمود: چرا دعبل ! آن هم من غريبم . آى برادرها و خواهرها! حضرت يك مژده اى اينجا داد. اين مژده را بشنويد. ماه خدا مهديه . تنها دو تا نكته را تذكر مى دهم . يكى اين است كه اين مژده بسيار مهم را حضرت عليه السلام با حرف تنبيه شروع كرد. الا حرف تنبيه است و در مطالب مهم گفته مى شود. نكته دوم اين كه شرط اين مژده ، پاكيزگى است . تقوى است . به درد عاق والدين ، بى نماز، كاهل نماز، مال مردم خور و اينها نمى خورد. شرطش پاكيزگى است . شما خودتان الحمدلله اهل فضيلت هستيد. مى دانيد كه مى فرمايد: (انما يتقبل الله من المتقين ) (85)؛ فقط خدا از پرهيزكاران مى پذيرد. البته ما هر چه داريم ملاحظه كنيم باز، درياى گناهيم . حالا اين مژده را عنايت كنيد. بزرگترين مژده است . من مژده اى از اين بزرگتر تا حالا در مطالعاتم كه طولانى هم بوده چيزى نيافتم . فرمود: دعبل ! به شيعيانم بگو: فمن زارنى فى غربتى كان معى يوم القيامة فى درجاتى به اينها بگو كه هر كس ما را در اين غربت زيارت كند من در قيامت او را تنها نمى گذارم . به چه زبانى خدا را شكر كنيم ؟!قبر امام هشتم سلطان دين رضا
از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش

نكته
يك يادگار از آقاى طباطبايى برايتان بگويم . اين هم يادگار باشد. روح مقدسش مى شنود. آقاى طباطبايى فرمودند: همه ائمه يادتان باشد ضايع نكنيد همه ائمه رئوفند، ولى راءفت امام رضا عليه السلام حسى است . وارد حرم كه مى شوى مى بينى آقا رئوف است .